Decyzja DKN.5131.10.2025

Na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 572 ze zm.) w związku z art. 7 i art. 60 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1781) oraz art. 57 ust. 1 lit. a) i lit. h), art. 58 ust. 2 lit. b) i lit. d) w związku z art. 5 ust. 1 lit. a), art. 6 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenia o ochronie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1 Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018, str. 2 oraz Dz. Urz. UE L 74 z 4.03.2021, str. 35), dalej: rozporządzenie 2016/679,

po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie naruszenia przez Komitet Wyborczy Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D. ((…), (…)-(…) Z.) przepisów o ochronie danych osobowych, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych:

stwierdzając naruszenie przez Komitet Wyborczy Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D. ((…), (…)-(…) Z.) przepisów:

a)

art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2016/679, polegające na niezgodnym z prawem przetwarzaniu danych osobowych osoby fizycznej niepełniącej funkcji publicznych w postaci imienia, nazwiska, adresu pobytu, informacji o charakterze finansowym i rodzinnym (w tym (…)) poprzez upublicznienie ww. informacji w filmie i opublikowanym 12 maja 2025 r. na kanale „Y.”, dostępnym na platformie społecznościowej U.,

b)

art. 9 ust. 1 rozporządzenia 2016/679, polegające na niezgodnym z prawem przetwarzaniu danych osobowych osoby niepełniącej funkcji publicznej w postaci danych dotyczących zdrowia ww. osoby (w tym informacji o (…)) poprzez upublicznienie ww. informacji w filmie opublikowanym 12 maja 2025 r. na kanale „Y.” dostępnym na platformie społecznościowej U.,

co skutkowało naruszeniem zasady zgodności z prawem, rzetelności i przejrzystości, określonej w art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 2016/679,

1.

Udziela Komitetowi Wyborczemu Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D. upomnienia.

2.

Nakazuje Komitetowi Wyborczemu Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D. dostosowanie operacji przetwarzania danych osobowych do przepisów rozporządzenia 2016/679 poprzez zaprzestanie udostępniania danych osobowych Pana H. K., tj. imienia, nazwiska, adresu pobytu, informacji o charakterze finansowym i rodzinnym, problemach natury prawnej oraz danych dotyczących zdrowia, w materiale wideo zatytułowanym „(…).”, dostępnym na kanale „Y.” na platformie społecznościowej U., opublikowanym 12 maja 2025 r., w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji.

Uzasadnienie

1.

W dniu 12 maja 2025 r. na kanale „Y.” prowadzonym na platformie społecznościowej U. przez Komitet Wyborczy Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D. (dalej także: Administrator, Komitet Wyborczy) opublikowany został film zatytułowany „(…)”^[1]. Ww. film stanowił odpowiedź Pana C. D. - kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej - na doniesienia medialne pojawiające się w przestrzeni publicznej dotyczące jego relacji z Panem H. K. oraz nabycia przez Pana C. D. wraz z małżonką mieszkania pozostającego własnością Pana H. K.

2.

W materiale wideo znalazły się informacje dotyczące życia Pana H. K., tj. cyt.: „(…)”.

3.

Ponadto, Pan C. D. w swojej wypowiedzi ujawnił treść listów kierowanych do niego przez Pana H. K., które bezpośrednio wskazują na informacje dotyczące czynów zabronionych, oraz informacje dotyczące zdrowia, tj. cyt.: „(…)” oraz „(…)”.

4.

W związku z powyższym, 16 maja 2025 r. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych (dalej także: „Prezes UODO” lub „organ nadzorczy”) zwrócił się do Administratora w celu ustalenia, na jakiej podstawie prawnej oraz w jakim celu w filmie opublikowanym na platformie U. ujawnione zostały ww. dane osobowe oraz o wykazanie niezbędności ujawnienia ww. danych osobowych ze względu na cel, którego osiągnięciu działanie to miało służyć. Pismem z dnia 29 maja 2025 r. Administrator udzielił obszernych wyjaśnień na postawione mu pytania.

5.

Prezes UODO przeprowadził czynności wyjaśniające, a następnie 18 czerwca 2025 r. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w zakresie możliwości naruszenia przez Komitet Wyborczy Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D., jako administratora danych, obowiązków wynikających z art. 5 ust. 1 lit. a), art. 6 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 rozporządzenia 2016/679, w związku z ujawnieniem bez podstawy prawnej danych osobowych osoby niepełniącej funkcji publicznych w ramach materiału wideo opublikowanego na platformie U..

6.

14 lipca 2025 r. do tut. Urzędu wpłynęło pismo Administratora z 9 lipca 2025 r., będące stanowiskiem strony w toku postępowania oraz zawierające wnioski dowodowe Komitetu Wyborczego. Niniejszym pismem Komitet Wyborczy wniósł o umorzenie podstępowania w całości oraz przeprowadzenia dowodów w postaci:

a)

oględzin strony internetowej (…) i wszystkich opublikowanych na niej informacji oraz materiałów wideo, materiałów typu „shorts” oraz zachowanych transmisji na żywo, w celu stwierdzenia faktu, iż kanał „Y.” periodycznie publikował i publikuje materiały o charakterze informacyjnym, dotyczącym działalności C. D. w kampanii wyborczej, jako „materiałów prasowych” w rozumieniu ustawy Prawo prasowe^[2];

b)

decyzji GIODO z 25 lipca 2013 r., sygn. (…), dla stwierdzenia faktu, że w orzecznictwie organu ochrony danych osobowych działalność prasowa rozumiana jest w szeroki sposób, w tym obejmujący m.in. miesięczniki wydawane przez urzędy miasta, co ma istotne znaczenie z punktu widzenia realizacji zasady zaufania do organów państwowych;

c)

załączonych do pisma dokumentów, tj.:

–

wydruku artykułu https://(…);

–

wydruków z portalu (…);

–

wydruku artykułu https://(…);

–

wydruku artykułu https://(…);

–

wydruku artykułu https://(…);

–

wydruku artykułu https://(…);

–

wydruku artykułu https://(…);

–

wydruku artykułu https://(…);

–

wydruku artykułu https://(…).

Ponadto Administrator, w przypadku uznania przedstawionej argumentacji i załączonych materiałów prasowych oraz informacji notoryjnych (powszechnie znanych) za niewystarczające w kontekście udowodnienia konieczności ochrony żywotnych interesów C. D., na podstawie art. 84 § 1 KPA, wniósł o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego ds. badania opinii publicznej i interakcji w mediach i mediach społecznościowych, celem weryfikacji:

a)

liczby interakcji społecznych - artykułów medialnych, wpisów w mediach społecznościowych, wzmianek, w tym na portalu (…), w okresie od publikacji pierwszych materiałów dotyczących nabycia przez C. D. kawalerki od H. K. do 12 maja 2025 r.;

b)

charakteru w/w interakcji społecznych - w szczególności, czy miały pozytywny, neutralny, czy negatywny wydźwięk w kontekście oceny postępowania C. D.;

jak również, na podstawie art. 76a §1 KPA, wniósł o załączenie do akt niniejszej sprawy wszelkich wezwań o udzielenie wyjaśnień, udzielonych odpowiedzi oraz akt wszczętych lub zakończonych postępowań administracyjnych przez Prezesa UODO, dotyczących przetwarzania danych osobowych H. K.

7.

W uzasadnieniu ww. pisma Administrator wskazał, iż w jego ocenie postępowanie jest bezzasadne i powinno zostać umorzone z dwóch, niezależnych od siebie względów:

a)

po pierwsze, w ocenie Administratora, kanał „Y.” powinien zostać zakwalifikowany jako realizujący działalność (…), co oznacza, iż publikowane na nim materiały stanowią „materiały prasowe” w rozumieniu ustawy Prawo prasowe, które podlegają wyłączeniu z zakresu stosowania zarzucanych w zawiadomieniu Prezesa UODO przepisów rozporządzenia 2016/679. Ponadto Administrator wskazał na obowiązek szerokiej wykładni przepisów ustawy Prawo prasowe, zwłaszcza w kontekście zwolnienia przewidzianego w art. 83 rozporządzenia 2016/679 i motywu 153 tegoż rozporządzenia, które wspierane są przez obowiązek rozstrzygania wątpliwości na korzyść strony (art. 7a i art. 81 a KPA). Administrator wskazał także, że „Przyjęcie, że koncerny medialne korzystające z olbrzymich zasięgów mogą w sposób bezwzględnie dowolny na gruncie regulacji ochrony danych osobowych ingerować w prywatność H. (…), a C. D. nie ma prawa przedstawić własnego stanowiska realizując prawo do obrony dobrego imienia stanowi rażące naruszenie art. 2, 30, 32 ust. 3, 32, 54 ust. 1 Konstytucji RP, art. 10 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. W konsekwencji powyższego organ jest zobligowany do dokonania prokonstytucyjnej wykładni art. 2 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych w zw. z art. 7 ustawy Prawo prasowe w kontekście w/w okoliczności”,

b)

po drugie, Administrator podkreślił, że „(…) nawet jeśli działalność kanału «Y.» nie zostałaby przez organ zakwalifikowana jako działalność prasowa, to materiał z 12 maja 2025 roku miał charakter legalny na gruncie regulacji RODO, albowiem C. D. zmuszony był do ochrony swoich żywotnych interesów oraz realizacji prawnie uzasadnionego interesu, które wyrażały się w obronie koniecznej swojego dobrego imienia w trakcie trwającej kampanii wyborczej, wobec niespotykanej skali negatywnych interakcji i ataków medialnych skierowanych wobec jego osoby. Zakres przedstawionych informacji, co szeroko omówiono w niniejszym piśmie, miał charakter minimalny i niezbędny do rzetelnego i transparentnego wyjaśnienia relacji C. D. z H. (…)”. Komitet Wyborczy zaznaczył, że „Nie można C. D. zabierać prawa do obrony i prezentacji własnego stanowiska polemicznego w ramach trwającej debaty publicznej w trakcie kampanii prezydenckiej”. Administrator wskazał również, iż „Przyjęcie, że działanie C. D. nie mieściło się w granicach określonych w art. 5 i 6 RODO prowadzi do wniosku, że przepisy te w zakresie, w jakim uniemożliwiają podjęcia skutecznej obrony dobrego imienia w debacie publicznej przez kandydata na Prezydenta RP, w czasie trwającej kampanii prezydenckiej, są rażąco niezgodne z art. 2, 30, 31 ust. 3, 32, 54 ust. 1 Konstytucji RP, art. 10 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, a także w drastyczny sposób ograniczają możliwość uczciwego prowadzenia procesu wyborczego na najwyższe stanowiska państwowe, a przez to są nie do pogodzenia z zasadami Konstytucji RP i zasadą ochrony godności ludzkiej oraz demokracji przedstawicielskiej, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 10 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej”. W dalszej części pisma Administrator rozwinął także swoje stanowisko przedstawione wcześniej w piśmie z 29 maja 2025 r.

Prezes UODO, w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego oraz administracyjnego, ustalił następujący stan faktyczny.

8.

Kanał na portalu U. „Y.” stanowi element prowadzonej przez Komitet Wyborczy Kandydata na Prezydenta C. D. kampanii wyborczej. Na kanale prezentowane są filmy dotyczące prowadzonych spotkań z wyborcami, w tym konferencji prasowych.

9.

W opublikowanym na kanale „Y.” materiale ujawnione zostały dane osobowe osoby fizycznej, niepełniącej funkcji publicznych, w postaci jej imienia, nazwiska, adresu pobytu, sytuacji ściśle osobistej w aspekcie finansowym i rodzinnym (w tym korzystaniu ze świadczeń (…), informacji o byciu podopiecznym Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, domniemanym zagrożeniu bezdomnością oraz długotrwałym braku kontaktu z rodziną, w tym dziećmi) oraz problemach natury prawnej (w tym przebywaniu w areszcie śledczym), a także dane dotyczące zdrowia (w tym informacja o (…)).

10.

W korespondencji kierowanej do tut. Urzędu Administrator wskazywał, że „(…) moje działanie miało określone podstawy prawne. Zarówno w świetle art. 6 RODO, jak i art. 9 ust. 2 RODO, podstawą legalizującą przetwarzanie danych osobowych jest konieczność «ochrony żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą, lub innej osoby fizycznej»”. Administrator wskazał także, iż „(…) w zakresie «zwykłych» danych osobowych nie może budzić wątpliwości, iż prawo do realizowania obrony w debacie publicznej w warunkach opisanych wyżej stanowi «prawnie uzasadniony interes» w rozumieniu art. 6 ust. 1 lit. f) RODO, którego wystąpienie legalizuje przetwarzanie danych osobowych”. Ponadto Administrator wskazał, iż dane osobowe ujawnione zostały ze względu na ich kluczowe znaczenie dla wyjaśnienia medialnie poruszanych kwestii.

W tym stanie faktycznym, po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Prezes UODO zważył, co następuje:

I. Przetwarzanie danych osobowych w ramach prowadzonej kampanii wyborczej.

11.

Zasady i tryb zgłaszania kandydatów, przeprowadzania oraz warunki ważności wyborów m.in. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej reguluje ustawa z dnia 5 stycznia 2021 r. Kodeks Wyborczy (Dz. U. z 2025 r. poz. 365), która w 2018 r. została trzykrotnie znowelizowana m.in. w celu dostosowania jej postanowień do przepisów rozporządzenia 2016/679. Z uwagi na fakt, że przepisy Kodeksu wyborczego koncentrują się na przebiegu kampanii wyborczej, w przypadku braku szczególnych przepisów w zakresie dotyczącym ochrony danych osobowych zastosowanie mają przepisy rozporządzenia 2026/679.

12.

Wśród wskazanych w Kodeksie Wyborczym (KW) podmiotów, które w związku z funkcjami i zadaniami realizowanymi m.in. w ramach kampanii wyborczej mogą przetwarzać dane osobowe i mają status administratorów w rozumieniu art. 4 pkt 7 rozporządzenia 2016/679, znajdują się m.in. komitety wyborcze. Proces przetwarzania danych osobowych przez komitety wyborcze wiąże się w szczególności ze zgłaszaniem kandydatów w wyborach (art. 84 Kodeksu wyborczego), zbieraniem podpisów pod listami poparcia (art. 90 Kodeksu wyborczego), pozyskiwaniem wpłat środków finansowych na kampanię (art. 132 Kodeksu wyborczego) i prowadzeniem agitacji wyborczej (art. 105 Kodeksu wyborczego). W związku z tym, że zgodnie z art. 84 § 1 KW [(…) Komitety wyborcze wykonują również inne czynności wyborcze, a w szczególności prowadzą na zasadzie wyłączności kampanię wyborczą na rzecz kandydatów] oraz art. 106 KW [§1. Agitację wyborczą może prowadzić każdy komitet wyborczy (…)], należy uznać, że Komitet Wyborczy Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D. jest administratorem danych osobowych, które przetwarza w związku z prowadzoną kampanią wyborczą, w tym, danych osobowych przetwarzanych w trakcie prowadzonych przez niego działań agitacyjnych, a tym samym jest odpowiedzialny za wdrożenie odpowiednich środków bezpieczeństwa uwzględniających ryzyka naruszenia praw lub wolności osób fizycznych.

13.

W związku z powyższym, w sytuacjach nieuregulowanych przepisami Kodeksu wyborczego, działania administratora w obszarze przetwarzania danych w ramach procesu wyborczego, w tym w ramach kampanii wyborczej, podlegają weryfikacji w kontekście zgodności m.in. z zasadami ochrony danych osobowych wyrażonymi w art. 5 ust. 1 rozporządzenia 2016/679. Administrator jest odpowiedzialny za ich przestrzeganie i musi być w stanie to wykazać (art. 5 ust. 2 rozporządzenia 2016/679).

14.

Podstawy prawne działania komitetów wyborczych określone zostały m.in. w art. 84 i nast. Kodeksu wyborczego. Jak Prezes UODO wskazywał w Poradniku Ochrona Danych Osobowych w Kampanii Wyborczej^[3], „Oprócz przepisów bezpośrednio wskazujących uprawnienia do zbierania i przetwarzania danych osobowych w związku ze zgłaszaniem kandydatów w wyborach, zbieraniem i dalszym przetwarzaniem danych z list wyborczych, pozyskiwaniem wpłat finansowych na kampanie, w których to przypadkach przetwarzanie danych osobowych odbywa się bezpośrednio na podstawie przepisów prawa i ma zastosowanie art. 6 ust 1 lit c) RODO, komitety wyborcze przetwarzają także dane osobowe w związku z agitacją wyborczą, której zakres nie został doprecyzowany w ustawie pod kątem ochrony danych osobowych. Przetwarzanie danych osobowych przez komitety wyborcze na potrzeby kampanii wyborczej, które nie wynikają bezpośrednio z uprawnień wskazanych w Kodeksie wyborczym jest możliwe, lecz wymaga wykazania innej podstawy prawnej przetwarzania, np. przesłanki zgody, o której mowa w art. 6 ust. 1 lit. a) RODO albo wykazania prawnie uzasadnionego interesu administratora, określonego w art. 6 ust. 1 lit. f) RODO”.

15.

Szczególną uwagę należy zwrócić na problematykę przetwarzania szczególnych kategorii danych osobowych, określonych w art. 9 ust. 1 rozporządzenia 2016/679, tj. np. danych dotyczących zdrowia. Ich wykorzystanie co do zasady jest zabronione, chyba że zastosowanie znajdzie podstawa wskazana w art. 9 ust. 2 rozporządzenia 2016/679, który przewiduje zamknięty katalog przesłanek legalizujących takie działanie.

16.

Według wyjaśnień Administratora ujętych w piśmie z 29 maja 2025 r.„(…) kanał na portalu U. «Y.» stanowi element kampanii wyborczej, do której wyłącznego prowadzenia uprawniony jest nie sam kandydat, ale jego komitet wyborczy posiadający własne organy - pełnomocnika wyborczego i pełnomocnika finansowego”. Ponadto Administrator wskazał, że „(…) kanał na portalu U. «Y.» stanowi kanał informacyjny na temat mojej działalności w trakcie kampanii wyborczej. Na kanale prezentowane są m.in. filmy ze spotkań z wyborcami, konferencji prasowych, prowadzone były relacje na żywo. Kanał nie stanowi zamkniętej całości (z góry nie założono, że pojawi się na nim określona liczba materiałów)”. Podobnie w piśmie z 9 lipca 2025 r. Administrator oświadczył, że „W ramach kampanii wyborczej wyborów na Prezydenta RP, komitet wyborczy prowadził kanał na platformie U. pod nazwą «Y.». (…)” Nie ulega zatem wątpliwości, że kanał „Y.” prowadzony przez Komitet Wyborczy Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D. na platformie U. jest jednym ze środków komunikacji masowej z wyborcami i wykorzystywany był w celu informowania ich o podejmowanych przez kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej działaniach związanych z prowadzoną kampanią wyborczą. Sam bowiem Administrator wskazał, że na kanale znalazły się m.in. filmy przedstawiające postać Kandydata, jak również zapisy transmisji ze spotkań z wyborcami, oraz, że „(…) należy uznać, że kanał na portalu U. «Y.» stanowi kanał informacyjny na temat działalności kandydata na Prezydenta RP w trakcie kampanii wyborczej”.

17.

Jednocześnie Administrator udzielając wyjaśnień w piśmie z 9 lipca 2025 r. wskazał, że koniecznym jest wzięcie przez Prezesa UODO pod uwagę okoliczności, w których sporządzony został materiał wideo z 12 maja 2025 r., tj. to, że „C. D. był Kandydatem na Prezydenta RP. Kampania Wyborcza jest ściśle ograniczona w czasie, a każda informacja o kandydacie może mieć znaczenie w kontekście ostatecznych wyników wyborów. (…) To oznacza, ze każda akcja agitacji pozytywnej, jak również agitacji o charakterze negatywnym mogła mieć wpływ na wynik wyborów”, „W mediach, w tym w mediach społecznościowych prowadzona była szeroko zakrojona akcja dezawuowania C. D., przypisania mu działań przestępczych, nieetycznych, czy niegodziwych, o których wspomniano powyżej. Odbiór materiałów prasowych miał charakter negatywny” oraz to, że „Rozwijająca się sytuacja i skala potencjalnych negatywnych skutków medialnych dla C. D., w razie dalszego kolportowania negatywnej narracji mogła być tak duża, iż nieodwracalnie ukształtowałaby jego negatywny obraz w oczach opinii publicznej i tym samym wpłynąć na wynik wyborów”. Ponadto, ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że „Materiał video opublikowany na kanale U. «Y.» w dniu 12 maja pt. «(…)» stanowił odniesienie się przez C. D. do licznych publikacji medialnych, komentarzy polityków, dziennikarzy, ekspertów, wpisów w mediach społecznościowych, konferencji prasowych polityków etc, które ogólnie ujmując dotyczyły problematyki jego relacji z H. (…) i nabycia kawalerki od p. H.”. Z załączonych artykułów prasowych można wnioskować, że publikowane informacje dotyczące zakupu mieszkania przez C. D. w znaczny sposób wpływały na jego postrzeganie przez potencjalnych przyszłych wyborców.

18.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia Administratora oraz przedstawiony w piśmie z 9 lipca 2025 r. materiał dowodowy nie ulega wątpliwości, że działanie polegające na opublikowaniu na oficjalnym kanale U. Komitetu Wyborczego Kandydata na Prezydenta C. D. „Y.” filmu opisującego historię relacji p. C. D. z p. H. K. pt. „(…)” było elementem prowadzonej w mediach debaty politycznej i polemiki wyborczej, a także miało za zadanie odsunięcie od Kandydata na Prezydenta C. D. negatywnych opinii mogących mieć wpływ na ostateczny wynik wyborów.

19.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 105 § 1 Kodeksu wyborczego, agitacją wyborczą jest publiczne nakłanianie lub zachęcanie do głosowania w określony sposób, w tym w szczególności do głosowania na kandydata określonego komitetu wyborczego. Mając na uwadze powyższe należy uznać, że opisane wyżej działanie Administratora stanowiło agitację wyborczą w rozumieniu art. 105 § 1 Kodeksu wyborczego, w związku z czym w kwestiach nieuregulowanych przepisami Kodeksu wyborczego zastosowanie mają przepisy rozporządzenia 2016/679.

II. Odniesienie do kwestii działalności prasowej

20.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo prasowe, prasa oznacza publikacje periodyczne, które nie tworzą zamkniętej, jednorodnej całości, ukazujące się nie rzadziej niż raz do roku, opatrzone stałym tytułem albo nazwą, numerem bieżącym i datą, a w szczególności: dzienniki i czasopisma, serwisy agencyjne, stałe przekazy teleksowe, biuletyny, programy radiowe i telewizyjne oraz kroniki filmowe; prasą są także wszelkie istniejące i powstające w wyniku postępu technologicznego środki masowego przekazywania, w tym także rozgłośnie oraz tele- i radiowęzły zakładowe, upowszechniające publikacje periodyczne za pomocą druku, wizji, fonii lub innej techniki rozpowszechniania; prasa obejmuje również zespoły ludzi i poszczególne osoby zajmujące się działalnością dziennikarską.

21.

Z kolei art. 7 ust 2 pkt 4 ustawy Prawo prasowe wskazuje, że materiałem prasowym jest każdy opublikowany lub przekazany do opublikowania w prasie tekst albo obraz o charakterze informacyjnym, publicystycznym, dokumentalnym lub innym, niezależnie od środków przekazu, formy, przeznaczenia czy autorstwa.

22.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 25 lutego 2025 r., sygn. akt III OSK 1549/23, wskazuje, że „Do działalności dziennikarskiej polegającej na redagowaniu, przygotowywaniu, tworzeniu lub publikowaniu materiałów prasowych, w rozumieniu ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe, nie stosuje się zatem znacznej części uregulowań przewidzianych w RODO. Nie oznacza to, że dziennikarze nie mają obowiązku chronić osoby, których dane przetwarzają, a jedynie, że ochrona została ukształtowana inaczej. Działalność prasowa podlega regulacji prawa prasowego i tam ukształtowane są odmienne konstrukcje mające służyć ochronie osób, których dane są przetwarzane (zob. wyrok NSA z dnia 7 września 2021 r., III OSK 2883/21 oraz powołane tam piśmiennictwo)”.

23.

Administrator w piśmie z 29 maja 2025 r. wskazywał, że „W niniejszym przypadku, materiały publikowane na kanale Y. mają charakter periodyczny, cykliczny, odnoszący się do informowania na temat bieżącej mojej działalności jako kandydata na Prezydenta RP (tj. realizuje funkcję informacyjną) i nie stanowi zamkniętej całości. W konsekwencji powyższego spełnia on wszystkie wymogi formalne do zakwalifikowania go jako "prasy" w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo prasowe”. Skoro zatem zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych do działalności polegającej na redagowaniu, przygotowywaniu, tworzeniu lub publikowaniu materiałów prasowych w rozumieniu ustawy - Prawo prasowe, a także do wypowiedzi w ramach działalności literackiej lub artystycznej nie stosuje się przepisów art. 5-9, art. 11, art. 13-16, art. 18-22, art. 27, art. 28 ust. 2-10 oraz art. 30 rozporządzenia 2016/679, to w ocenie Komitetu Wyborczego w konsekwencji „(…) brak jest konieczności wykazywania podstawy prawnej dla przetwarzania danych osobowych przetwarzanych w ramach komentowanego materiału video, gdyż zarówno art. 6 RODO, jak i art. 9 RODO zostały wyłączone w stosunku do działalności prasowej”.

24.

Na wstępie należy wskazać to, co zauważa sam Administrator w piśmie z 29 maja 2025 r, a co Prezes UODO poruszał już powyżej, czyli fakt, iż kanał „Y.” jest oficjalnym kanałem sztabu kandydata na Prezydenta RP C. D.. Ponadto, Administrator sam w ww. piśmie do organu nadzorczego wskazał, że „(…) kanał na portalu U. «Y.» stanowi element kampanii wyborczej (…)”. Powyższe Administrator rozwinął w piśmie z 9 lipca 2025 r. gdzie wskazywał, co Prezes UODO przywołał już w punkcie I niniejszej decyzji, że „(…) komitet jest odpowiedzialny za zasady informowania o działalności kandydata i agitowania na jego rzecz. Jest oczywistym, ze jedną z form prowadzenia kampanii wyborczej jest jej realizowanie za pośrednictwem sieci Internet, mediów społecznościowych i platformy U.” oraz „W ramach kampanii wyborczej wyborów na Prezydenta RP, komitet wyborczy prowadził kanał na platformie U. pod nazwą «Y.»”. Zgodnie z opisem kanału jest to „Oficjalny kanał sztabu kandydata na Prezydenta RP C. D.”. Administrator podsumował, że „(…) kanał na portalu U. «Y.» stanowi kanał informacyjny na temat działalności kandydata na Prezydenta RP w trakcie kampanii wyborczej”. Nie ulega zatem wątpliwości, iż publikowane na nim materiały mają na celu promowanie Kandydata na Prezydenta w ramach prowadzonej przez Komitet Wyborczy kampanii wyborczej.

25.

Prezes UODO dokonał wnioskowanych przez Administratora oględzin strony internetowej (…) oraz wszystkich opublikowanych na niej informacji, jak również materiałów wideo, materiałów typu „shorts” oraz zachowanych transmisji na żywo i w ocenie Prezesa UODO publikowanych materiałów nie można zakwalifikować jako „materiałów prasowych” w rozumieniu ustawy Prawo prasowe. Nie można nie zgodzić się z prezentowanym przez Administratora stanowiskiem, że „(…) kanał periodycznie publikował i publikuje materiały o charakterze informacyjnym, dotyczącym działalności C. D. (…)”, jednak sama periodyczność publikacji i jej informacyjny charakter nie kwalifikują bezpośrednio materiałów zamieszczanych na platformie U. jako „prasy” w rozumieniu Prawa prasowego. Kluczowe znaczenie w niniejszej sprawie ma bowiem kontekst działania Administratora w mediach społecznościowych, który bezpośrednio, co wynika m.in. z powyżej przytoczonych wypowiedzi Administratora, określa cel tych publikacji i kwalifikuje je jako działanie prowadzące do zachęcenia społeczeństwa do głosowania w określony sposób w wyborach prezydenckich, a więc jest ściśle związany z prowadzoną działalnością agitacyjną, wynikającą z podejmowanych przez Administratora w ramach kampanii wyborczej działań uregulowanych przepisami Kodeksu wyborczego. Należy mieć także na uwadze, że Kodeks wyborczy, na podstawie którego komitety wyborcze realizują kampanię wyborczą, nie przewiduje możliwości prowadzenia działalności prasowej w ramach tej kampanii.

26.

Ponadto, część publikowanych materiałów wideo posiada wymagane prawem oznaczenia Komitetu Wyborczego, który go sfinansował, co bezsprzecznie kwalifikuje je jako „materiały wyborcze”. Niezrozumiały jest zatem sposób argumentacji przyjęty przez Komitet Wyborczy, polegający na powołaniu się na treść art. 2 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych oraz art. 7 ust. 2 pkt 4 ustawy Prawo prasowe, które swoim brzmieniem wprowadzają wykluczenie stosowania przepisów rozporządzenia 2016/679 wobec podmiotów prowadzących działalność polegającą na redagowaniu, przygotowywaniu, tworzeniu lub publikowaniu materiałów prasowych oraz do wypowiedzi w ramach działalności literackiej lub artystycznej. Przepisy ustawy Prawo prasowe oraz wyjątek opisany w art. 2 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych dotyczą bowiem podmiotów prowadzących prasową działalność wydawniczą i dziennikarską. Nie ulega przy tym wątpliwości, że takiego statusu nie można przypisać komitetom wyborczym wyłącznie dlatego, że prowadzą one działania wyborcze za pośrednictwem platform społecznościowych, pozwalających na cykliczną publikację materiałów wideo.

27.

Administrator w piśmie z 9 lipca 2025 r wniósł także o przeprowadzenie dowodu w postaci analizy decyzji Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z 25 lipca 2013 r., sygn. (…), w której zawarta jest konkluzja, że „(…) działanie Wójta Gminy, polegające na sporządzeniu artykułu dla miesięcznika wydawanego przez Urząd tej Gminy, stanowiło działalność prasową, mieszczącą się w wyłączeniu przewidzianym w ówczesnym art. 3a ust. 2 ustawy z 1997 roku o ochronie danych osobowych”. Komitet Wyborczy wskazał, że „Skoro miesięcznik wydawany przez Urząd Gminy stanowi w ocenie organu ochrony danych osobowych "prasę", to tym bardziej "prasę" może stanowić niemal codzienny informator komitetu wyborczego na temat działalności jego kandydata. (…) Skoro zakres przewidzianego w ustawie zwolnienia nie uległ zasadniczo zmianie (wręcz uległ rozszerzeniu w stosunku do brzmienia z ustawy z 1997 roku) i nie doszło do zmiany przepisów Prawa prasowego w zakresie definicji (…) i "materiałów prasowych", a GIODO jest naturalnym poprzednikiem Prezesa UODO, to obecnie organ nie może abstrahować od wcześniej wydawanych decyzji w podobnych stanach faktycznych”.

28.

Formułując powyższe stanowisko Administrator zdaje się jednak nie zauważać istotnych różnic pomiędzy zdarzeniem opisanym w decyzji wydanej przez GIODO w 2013 r., a sytuacją rozstrzyganą w ramach niniejszej decyzji. Kluczowy jest bowiem fakt, że, jak sam to wyraźnie podkreślił Administrator w piśmie z 9 lipca 2025 r., „(…) Z uwagi bowiem na fakt, że dotyczące Skarżącej informacje upublicznione zostały nie w kontekście jej życia prywatnego, lecz jako informacje o urzędniku samorządowym stawiającym na forum Rady Gminy poważne zarzuty w stosunku do działań Wójta, wiążą się one z jej życiem zawodowym i nie wkraczają w sferę prywatności”. Natomiast zdarzenie będące przedmiotem niniejszej decyzji polegało na opublikowaniu informacji o osobie niepełniącej funkcji publicznych, mających ściśle prywatny charakter i nie stanowiących informacji dotyczących jej życia zawodowego. Ponadto, w decyzji GIODO z 2013 r. wskazane zostało, że informacje opublikowane zostały w miesięczniku publikowanym przez Urząd Gminy, który bez wszelkich wątpliwości stanowi „prasę” w rozumieniu Prawa prasowego, zatem publikowany w nim wywiad będący artykułem przygotowanym przez Wójta Gminy stanowi „materiał prasowy”, natomiast przedmiotem niniejszej decyzji jest materiał opublikowany na platformie społecznościowej w ramach prowadzonych przez Komitet Wyborczy działań promujących Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D., a więc w ramach prowadzonej agitacji wyborczej.

29.

Bezzasadne jest zatem powoływanie się przez Administratora na przepis art. 8 ust. 2 KPA, wskazujący na konieczność tożsamego rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym, gdyż decyzja GIODO z 2013 r. wydana została nie tylko w całkowicie odmiennym stanie faktycznym, ale także w poprzednim stanie prawnym, bowiem od 25 maja 2018 r. ustawę o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 r., będącą podstawą wydania ww. decyzji GIODO, zastąpiło rozporządzenie 2016/679.

30.

Podsumowując powyższe rozważania należy wskazać, że w ocenie Prezesa UODO działanie Administratora polegające na opublikowaniu na oficjalnym kanale Komitetu Wyborczego Kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D. na portalu U., będącego jedną z form prowadzenia kampanii wyborczej, materiału wideo, będącego odpowiedzią kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na pojawiające się w przestrzeni medialnej zarzuty, w trakcie którego ujawnione zostały informacje ściśle prywatne dotyczące życia osoby niebędącej osobą publiczną, nie stanowi działalności prasowej, gdyż było elementem prowadzonej agitacji wyborczej w ramach kampanii wyborczej, co w konsekwencji oznacza, że sam materiał wideo, w którym ujawniono dane ww. osoby, nie może zostać uznany jako „materiał prasowy”. Wobec powyższego, w niniejszej sprawie zastosowanie wyjątku opisanego w art. 2 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych jest całkowicie bezzasadne.

31.

Ponadto, dla porządku należy wskazać, że zgodnie z art. 14 ust. 6 ustawy Prawo prasowe nie wolno bez zgody osoby zainteresowanej publikować informacji oraz danych dotyczących prywatnej sfery życia, chyba że wiąże się to bezpośrednio z działalnością publiczną danej osoby. Zatem także przepisy ustawy Prawo prasowe nie zezwalają na ujawnianie danych dotyczących prywatnej sfery osób, których dane dotyczą, bez jej wyraźnej zgody.

III. Legalność przyjętych przez Administratora podstaw prawnych przetwarzania danych osobowych.

32.

Art. 5 rozporządzenia 2016/679 określa zasady dotyczące przetwarzania danych osobowych, które muszą być respektowane przez wszystkich administratorów, tj. podmioty, które samodzielnie lub wspólnie z innymi ustalają cele i sposoby przetwarzania danych osobowych. W myśl art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 2016/679, dane osobowe muszą być przetwarzane zgodnie z prawem, rzetelnie i w sposób przejrzysty dla osoby, której dane dotyczą („zgodność z prawem, rzetelność i przejrzystość”). Przestrzeganie ww. zasady jest konieczne dla prawidłowej realizacji zasady rozliczalności wynikającej z art. 5 ust. 2 rozporządzenia 2016/679.

33.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2016/679 przetwarzanie danych osobowych jest zgodne z prawem wyłącznie, gdy spełniony jest co najmniej jeden z poniższych warunków:

a)

osoba, której dane dotyczą, wyraziła zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych w jednym lub większej liczbie określonych celów;

b)

przetwarzanie jest niezbędne do wykonania umowy, której stroną jest osoba, której dane dotyczą, lub do podjęcia działań na żądanie osoby, której dane dotyczą, przed zawarciem umowy;

c)

przetwarzanie jest niezbędne do wypełnienia obowiązku prawnego ciążącego na administratorze;

d)

przetwarzanie jest niezbędne do ochrony żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą, lub innej osoby fizycznej;

e)

przetwarzanie jest niezbędne do wykonania zadania realizowanego w interesie publicznym lub w ramach sprawowania władzy publicznej powierzonej administratorowi;

f)

przetwarzanie jest niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratora lub przez stronę trzecią, z wyjątkiem sytuacji, w których nadrzędny charakter wobec tych interesów mają interesy lub podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą, wymagające ochrony danych osobowych, w szczególności gdy osoba, której dane dotyczą, jest dzieckiem.

Należy zaznaczyć, że przepis art. 6 ust. 1 lit. f) rozporządzenia 2016/679 nie ma zastosowania do przetwarzania danych osobowych przez organy publiczne w ramach realizacji swoich zadań.

34.

Katalog przesłanek legalności przetwarzania danych osobowych wymienionych w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2016/679 jest zamknięty. Każda z przesłanek legalizujących proces przetwarzania danych osobowych ma charakter autonomiczny i niezależny. Są także względem siebie równoprawne, co oznacza, że dla legalności procesu przetwarzania danych wystarczające jest spełnienie jednej z nich.

35.

Art. 6 ust. 1 rozporządzenia 206/679 enumeratywnie wymienia zatem materialne przesłanki dopuszczalności przetwarzania wszystkich kategorii danych osobowych, również tych określonych w art. 10 rozporządzenia 2016/679, wyłączając jedynie dane będące przedmiotem regulacji art. 9 rozporządzenia 2016/679. Spełnienie przynajmniej jednej z przesłanek wymienionych w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2016/679 warunkuje legalność przetwarzania danych osobowych (legalność każdej czynności mieszczącej się w tym pojęciu) także w świetle art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 2016/679, tj. zgodność tego przetwarzania z prawem (tak: M. Sakowska-Baryła (red.) Ogólne rozporządzenie o ochronie danych osobowych. Komentarz, wyd. 1, 2018).

36.

Również motyw 40 preambuły rozporządzenia 2016/679 wskazuje, że „aby przetwarzanie danych było zgodne z prawem, powinno się odbywać na podstawie zgody osoby, której dane dotyczą, lub na innej uzasadnionej podstawie przewidzianej prawem: albo w niniejszym rozporządzeniu, albo w innym akcie prawnym Unii lub państwa członkowskiego, o którym mowa w niniejszym rozporządzeniu, w tym musi się ono odbywać z poszanowaniem obowiązku prawnego, któremu podlega administrator (…)”.

37.

Wytyczne EROD 2/2019 w sprawie przetwarzania danych osobowych na podstawie art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych (RODO) w kontekście świadczenia usług online na rzecz osób, których dane dotyczą, z 8 października 2019 r.^[4] wskazują, że „Zgodnie z art. 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej dane osobowe muszą być przetwarzanie rzetelnie w określonych celach i na uzasadnionej podstawie przewidzianej ustawą. W tym względzie art. 6 ust. 1 ogólnego rozporządzenia o ochronie danych (RODO) stanowi, że przetwarzanie jest zgodne z prawem wyłącznie w przypadkach, gdy spełniony jest co najmniej jeden z sześciu warunków określonych w art. 6 ust. 1 lit. a-f. Określenie właściwej podstawy prawnej, która odpowiada celowi i istocie przetwarzania ma zasadnicze znaczenie. Administratorzy danych uwzględniają, między innymi, wpływ na prawa osób, których dane dotyczą, przy określaniu właściwej podstawy prawnej w celu poszanowania zasady rzetelności”.

38.

Aby móc w pełni dowieść legalności przetwarzania danych osobowych administrator musi z reguły wykazać, czy spełnione zostało kryterium „niezbędności” tego przetwarzania z punktu widzenia celu, któremu ma ono służyć. W art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2016/679 prawodawca formułuje ten wymóg w pięciu na sześć przesłanek dopuszczalności przetwarzania danych osobowych (art. 6 ust. 1 lit. b)-f)). Zgodnie z Wytycznymi EROD 1/2024 w sprawie przetwarzania danych osobowych na podstawie art. 6 ust. 1 lit. f) rozporządzenia 2016/679 przyjętymi 8 października 2024 r.^[5], ocena tego, co „niezbędne” obejmuje ustalenie, czy w praktyce uzasadnione interesy przetwarzania danych osobowych nie mogą być racjonalnie osiągnięte równie skutecznie za pomocą innych środków, które w znacząco mniejszym stopniu ograniczają prawa lub wolności osób fizycznych. W sytuacji, w której istnieją inne, równie skuteczne oraz mniej inwazyjne alternatywy, przetwarzanie nie może być uznawane za „niezbędne”. W tym kontekście TSUE wyraźnie wskazuje, że warunek dotyczący konieczności przetwarzania danych osobowych należy badać w powiązaniu z zasadą minimalizacji danych wyrażoną w art. 5 ust. 1 lit. c) rozporządzenia 2016/679, zgodnie z którą dane osobowe muszą być „adekwatne, stosowne oraz ograniczone do tego, co niezbędne do celów, w których są przetwarzane”^[6].

39.

Oznacza to, że administrator planując przetwarzanie danych osobowych zobowiązany jest zasadniczo do dokonania oceny „niezbędności” przetwarzania danych osobowych na podstawie wybranej przez siebie przesłanki i w kontekście zakładanego celu przetwarzania. Zgodnie z motywem 39 preambuły rozporządzenia 2016/679, „Dane osobowe powinny być przetwarzane tylko w przypadkach, gdy celu przetwarzania nie można w rozsądny sposób osiągnąć innymi sposobami”. Oceniając kryterium „niezbędności” należy zatem mieć na uwadze cel oraz kontekst przetwarzania danych osobowych.

40.

W kontekście niniejszej sprawy, w której doszło także do ujawnienia danych dotyczących zdrowa, należy zwrócić uwagę również na przepis art. 9 ust. 1 rozporządzenia 2016/679, który zabrania przetwarzania danych osobowych ujawniających pochodzenie rasowe lub etniczne, poglądy polityczne, przekonania religijne lub światopoglądowe, przynależność do związków zawodowych oraz przetwarzania danych genetycznych, danych biometrycznych w celu jednoznacznego zidentyfikowania osoby fizycznej lub danych dotyczących zdrowia, seksualności lub orientacji seksualnej tej osoby. Art. 4 ust. 15 rozporządzenia 2016/679 określa dane dotyczące zdrowia jako „(…) dane osobowe o zdrowiu fizycznym lub psychicznym osoby fizycznej - w tym o korzystaniu z usług opieki zdrowotnej - ujawniające informacje o stanie jej zdrowia”. Motyw 35 rozporządzenia 2016/679 uszczegóławia pojęcie danych osobowych dotyczących zdrowia, wskazując, że „Do danych osobowych dotyczących zdrowia należy zaliczyć wszystkie dane o stanie zdrowia osoby, której dane dotyczą, ujawniające informacje o przeszłym, obecnym lub przyszłym stanie fizycznego lub psychicznego zdrowia osoby, której dane dotyczą”. Wytyczne EROD 03/2020 w sprawie przetwarzania danych dotyczących zdrowia do celów badań naukowych w kontekście pandemii (…)19 przyjęte 21 kwietnia 2020 r.^[7] podkreślają, że „Jak wskazano w motywie 53, dane dotyczące zdrowia zasługują na większą ochronę, ponieważ wykorzystanie takich danych wrażliwych może mieć istotne negatywne skutki dla osób, których te dane dotyczą. Z uwagi na ten fakt i w świetle stosownego orzecznictwa Europejskiego Trybunały Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE)^[8] należy zastosować szeroką interpretację definicji danych «dotyczących zdrowia»”.

41.

Motyw 51 preambuły rozporządzenia 2016/679 wprost wskazuje, że „dane osobowe, które z racji swego charakteru są szczególnie wrażliwe w świetle podstawowych praw i wolności, wymagają szczególnej ochrony, gdyż kontekst ich przetwarzania może powodować poważne ryzyko dla podstawowych praw i wolności. (…) Takich danych osobowych nie należy przetwarzać, chyba że niniejsze rozporządzenie dopuszcza ich przetwarzanie w szczególnych przypadkach, przy czym należy uwzględnić, że prawo państw członkowskich może obejmować przepisy szczegółowe o ochronie danych dostosowujące zastosowanie przepisów niniejszego rozporządzenia tak, by można było wypełnić obowiązki prawne lub wykonać zadanie realizowane w interesie publicznym lub w ramach sprawowania władzy publicznej powierzonej administratorowi. Oprócz wymogów szczegółowych mających zastosowanie do takiego przetwarzania, zastosowanie powinny mieć zasady ogólne i inne przepisy niniejszego rozporządzenia, w szczególności jeżeli chodzi o warunki zgodności przetwarzania z prawem. Należy wyraźnie przewidzieć wyjątki od ogólnego zakazu przetwarzania takich szczególnych kategorii danych osobowych, m.in. w razie wyraźnej zgody osoby, której dane dotyczą, lub ze względu na szczególne potrzeby, w szczególności gdy przetwarzanie danych odbywa się w ramach uzasadnionych działań niektórych zrzeszeń lub fundacji, których celem jest uniemożliwienie korzystania z podstawowych wolności”.

42.

Powyższe oznacza to, że podczas przetwarzania danych zgodnie z art. 9 rozporządzenia 2016/679 zastosowanie mają nie tylko warunki zawarte w tym artykule, ale również ogólne zasady przetwarzania zawarte w art. 5 rozporządzenia 2016/679 oraz warunki przetwarzania zgodnego z prawem. W związku z powyższym, przetwarzanie szczególnych kategorii danych osobowych musi się opierać nie tylko na jednym z wyjątków określonych w przepisach art. 9 ust. 2 lit. a)-d) rozporządzenia 2016/679^[9], ale w przypadku wymogów określonych w art. 9 ust. 2 lit. e)-j) będzie również wymagało dodatkowej, współistniejącej podstawy prawnej zawartej w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2016/679^[10].

43.

Administrator w piśmie z 29 maja 2025 r. odnosząc się do kwestii niezbędności ujawnienia danych osobowych Pana H. K. ze względu na cel, któremu osiągnięciu działanie to miało służyć wskazał m.in., że:

–

„(…)”;

–

„(…)”.

Jednocześnie Administrator wskazywał, że ujawnienie danych osobowych w materiale wideo było niezbędne „(…) z uwagi na kwestionowanie mojej uczciwości i czyste intencje, gdyż ma to decydujące znaczenie dla sprawy”.

44.

Analiza treści ww. pisma Administratora pozwala ustalić, iż

„

(…):

a)

(…);

b)

(…);

c)

(…);

d)

(…);

e)

(…).

–

(…)”.

45.

Jednocześnie Administrator wskazał, że „(…) musiałem bronić swojego dobrego imienia, ale z uwagi na specyfikę charakteru stawianych mi zarzutów, nie mogłem wyłącznie ujawniać danych osobowych dotyczących mojej osoby, ale konieczne było ujawnienie również danych osobowych osoby trzeciej - Pana H.. Regulacja ochrony danych osobowych nie może mnie jednak pozbawiać prawa do obrony, zwłaszcza w sytuacji, w której jestem kandydatem na Prezydenta RP i trwa kampania wyborcza”.

46.

Komitet wyborczy w piśmie z 9 lipca 2025 r. poinformował tut. Urząd, że „(…) materiał z 12 maja 2025 roku miał charakter legalny na gruncie regulacji RODO, albowiem C. D. zmuszony był do ochrony swoich żywotnych interesów oraz realizacji prawnie uzasadnionego interesu, które wyrażały się w obronie koniecznej swojego dobrego imienia w trakcie trwającej kampanii wyborczej, wobec niespotykanej skali negatywnych interakcji i ataków medialnych skierowanych wobec jego osoby. Zakres przedstawionych informacji, co szeroko omówiono w niniejszym piśmie, miał charakter minimalny i niezbędny do rzetelnego i transparentnego wyjaśnienia relacji C. D. z H. (…)”. Podobnie w piśmie z 29 maja 2025 r. Administrator wskazał, iż „(…) moje działanie miało określone podstawy prawne. Zarówno w świetle art. 6 RODO, jak i art. 9 ust. 2 RODO podstawą legalizującą przetwarzanie danych osobowych jest konieczność «ochrony żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą, lub innej osoby fizycznej», tj. przesłanka określona w art. 6 ust. 1 lit. d) rozporządzenia 2016/679.”

47.

Pojęcie „żywotnych interesów osoby, której dane dotyczą” wyjaśniane jest w literaturze, jako m.in. „(…) niezbędność przetwarzania do celów humanitarnych, w tym monitorowania epidemii i ich rozpowszechniania się, lub w nadzwyczajnych sytuacjach humanitarnych, w szczególności w przypadku klęsk żywiołowych i katastrof spowodowanych przez człowieka”^[11]. Literatura wskazuje, że „Biorąc pod uwagę charakter wskazanych okoliczności, należy stwierdzić, że intencją prawodawcy jest ochrona interesów większej wagi, która uzasadnia czasowy brak respektowania ochrony prywatności człowieka, zwłaszcza w aspekcie jego autonomii informacyjnej. W tym kontekście nie ulega wątpliwości, że chodzi o interesy związane z ratowaniem życia bądź zdrowia (z zastrzeżeniem, że dane o zdrowiu należą do szczególnych kategorii danych objętych ochroną na gruncie art. 9 ust 2 lit. c). Można to odnieść do sytuacji klęski żywiołowej i podjęcia działań w celu ratowania zdrowia lub życia (np. lokalizacji tych osób w celu ewakuacji, dostarczenia leków, żywności itp), które wiążą się z niezbędnością przetwarzania danych osobowych tych osób, albo ustalenia przyczyn utraty przytomności przez osobę fizyczną, np. choroba (B. T., Podstawy legalizacyjne, s.122). Poza tym do zakresu żywotnych interesów co do zasady należy również kwalifikować interesy majątkowe (por. na gruncie OchrDanychU16: w J.Barta, P.Fajgielski, R.Markiewicz, Ochrona danych osobowych, 2015, komentarz do art. 23)” (tak: M. Sakowska-Baryła (red.), Ogólne rozporządzenie o ochronie danych osobowych. Komentarz, wyd. 1, 2018).

48.

W przypadku komentowanej przesłanki szczególne znaczenie ma pojęcie „niezbędności”, gdyż należy mieć na względzie fakt, iż przetwarzanie danych osobowych na podstawie niniejszej przesłanki jest możliwe nawet w sytuacji, w której osoba fizyczna nie wyrazi bezpośredniej zgody na przetwarzanie jej danych osobowych (np. w sytuacji, w której wyrażenie zgody nie jest możliwe ze względu na stan zdrowia osoby, której dane dotyczą) bądź jest prawnie niezdolna do wyrażenia takiej zgody.

49.

Jak wskazuje motyw 46 preambuły rozporządzenia 2016/679, „Żywotny interes innej osoby fizycznej powinien zasadniczo być podstawą przetwarzania danych osobowych wyłącznie w przypadkach, gdy ewidentnie przetwarzania tego nie da się oprzeć na innej podstawie prawnej”. Analizując stan faktyczny przedstawiony w niniejszej sprawie oraz mając na uwadze powyżej przywołane przepisy rozporządzenia 2016/679, nie można zgodzić się ze stanowiskiem Administratora, że „(…) nie muszą to być zatem wyłącznie interesy, od których zależy życie lub zdrowie człowieka”, oraz „(…) niewątpliwie ochrona dobrego imienia i wiarygodności publicznej kandydata na Prezydenta RP, w okresie ograniczonej czasowo kampanii wyborczej, w kontekście serii w istocie codziennych publikacji uderzających w moją osobę i w kontekście licznych (również karnoprawnych) zarzutów wobec mojej osoby, stanowiła przejaw "ochrony" moich "żywotnych interesów".” Administrator z całą pewnością miał możliwość oparcia przetwarzania danych osobowych osoby niepełniącej funkcji publicznej na zgodzie, o której mowa w art. 6 ust. 1 lit. a) oraz art. 9 ust. 2 lit. a) rozporządzenia 2016/679, jednak wobec niewykazania przez Komitet Wyborczy, że taką zgodę uzyskał nie można przyjąć, że ta przesłanka ma zastosowanie w niniejszej sprawie.

50.

W kontekście powołanych powyżej interpretacji tego pojęcia nie można zatem przyjąć, iż „(…) ochrona czci osoby publicznej, zwłaszcza walcząc o jedyną w swoim rodzaju życiową szansę, tj. walkę o urząd Prezydenta RP (…)” stanowi ochronę żywotnych interesów osoby, której dane zostały ujawnione (tj. Pana H. K., wyłącznie ze względu na rangę stanowiska, o które walczy Kandydat na Prezydenta RP. Nie można bowiem rozsądnie porównywać ubiegania się o urząd państwowy do zagrożenia życia lub zdrowia, nawet jeśli była to „(…) sprawa o olbrzymim zainteresowaniu społecznym, środek kampanii wyborczej, defamacja jednego z głównych pretendentów w wyścigu prezydenckim (…)”. Administrator, powołując się na to, że „(…) godność ludzka, cześć stanowią jedno z najważniejszych dóbr osobistych każdej osoby fizycznej, a zwłaszcza osoby wykonującej funkcje publiczne”, zdaje się przedkładać swój interes ponad cześć i godność ludzką innej osoby. Publikowanie bowiem ściśle prywatnych informacji dotyczących życia osoby, której dane dotyczą, takich jak sytuacja materialna, dane dotyczące zdrowia czy informacje o konflikcie z prawem, nie może być uzasadniane prawem do obrony, a zdecydowanie nie może być traktowane jako ochrona żywotnych interesów tej innej osoby.

51.

Należy bowiem pamiętać, że omawiana przesłanka znajduje zastosowanie wyłącznie w sytuacji, kiedy ochrona żywotnych interesów nie jest możliwa w inny sposób, tylko poprzez przetwarzanie danych osobowych. W ocenie Prezesa UODO publikowanie historii życia Pana H. K. wraz ze szczegółami dotyczącymi jego sytuacji rodzinnej, finansowej, prawnej oraz zdrowotnej w omawianym przypadku było zbędne. Nie sposób się zatem zgodzić, iż przesłanki określone w art. 6 ust. 1 lit. d) oraz art. 9 ust. 2 lit. c) rozporządzenia 2016/679 stanowią podstawę prawną przetwarzania (ujawnienia) danych osobowych Pana H. K. w ramach prowadzonej polemiki wyborczej. Ponadto, należy pamiętać, iż w obowiązującym prawie istnieją mechanizmy ochrony dóbr osobistych określone przepisami Kodeksu Cywilnego, z których może skorzystać każdy obywatel, nie narażając przy tym danych osobowych innych osób na upublicznienie, które może prowadzić do poważnych konsekwencji dla tych osób.

52.

Komitet Wyborczy w obydwu pismach poinformował także, że przetwarzanie danych osobowych oparte jest na przesłance określonej w art. 6 ust. 1 lit. f) rozporządzenia 2016/679 uzasadniając, że „(…) prawo do obrony dóbr osobistych jest realizacją prawnie uzasadnionego interesu przez C. D.”. Aby móc prawidłowo powoływać się na ww. przesłankę, Administrator musi w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych w różnych celach ocenić ważność tej podstawy dla każdego z celów. Zgodnie z zasadą rozliczalności określoną w art. 5 ust 2 rozporządzenia 2016/679, administrator powinien odpowiednio udokumentować przeprowadzenie oceny uzasadnionego interesu. Jak podkreśliła EROD w Wytycznych 1/2024 w sprawie przetwarzania danych osobowych na podstawie art. 6 ust. 1 lit. f) rozporządzenia 2016/679, należy rozróżnić pojęcie interesu od pojęcia celu.

53.

Zgodnie z ww. wytycznymi, „cel” to konkretny powód przetwarzania danych. Z drugiej strony „interes” to szerszy interes lub korzyść, jaką administrator lub strona trzecia może uzyskać angażując się w określoną czynność przetwarzania. Aby interes administratora można było uznać za uzasadniony musi być on zgodny z prawem, tj. administrator może go legalnie dochodzić i nie jest on sprzeczny z obowiązującym prawem unijnym oraz prawem krajowym. Ponadto, zastosowanie niniejszej przesłanki wymaga od Administratora przeprowadzenia testu równowagi, jak wynika bowiem z treści art. 6 ust. 1 lit. f) rozporządzenia 2016/679 „przetwarzanie jest niezbędne do celów wynikających z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez administratora lub stronę trzecią, z wyjątkiem sytuacji, w których nadrzędny charakter wobec tych interesów mają interesy lub podstawowe prawa i wolności osoby, której dane dotyczą, wymagające ochrony danych osobowych (…)”.

54.

Administrator powinien zatem zidentyfikować interesy oraz podstawowe prawa osób, których dane dotyczą, a następnie przeprowadzić ocenę wpływu (zarówno negatywnego, jak i pozytywnego) na te osoby. Jak wskazuje EROD w wytycznych 1/2024 w sprawie przetwarzania danych osobowych na podstawie art. 6 ust. 1 lit. f) rozporządzenia 2016/679, administrator może być zmuszony, aby wziąć pod uwagę również potencjalne, szersze skutki emocjonalne wynikające z utraty kontroli nad danymi osobowymi przez osobę, której dane dotyczą, lub uświadomienia sobie, że zostały one wykorzystane w niewłaściwy sposób lub naruszone.

55.

Z przekazanego przez Komitet Wyborczy materiału dowodowego wynika, że „Legalizacja działania nastąpiła w związku z realizacją prawa obrony koniecznej dóbr osobistych - dobrego imienia i godności C. D., w toku trwającej kampanii wyborczej. C. D. realizował zatem zagwarantowane mu z mocy Konstytucji RP i Kodeksu cywilnego prawo podmiotowe, które zapewniło legalność ingerencji w dobra H. (…). W przypadku kolizji dóbr osobistych dopuszczalne jest przyznanie jednemu z nich ad casum wyższości nad drugim, zapewniając tym samym bezprawność albo legalność ingerencji w prawa jednostki”.

Ponadto Administrator wskazał, że „Nie można C. D. zabierać prawa do obrony i prezentacji własnego stanowiska polemicznego w ramach trwającej debaty publicznej w trakcie kampanii prezydenckiej. Przyjęcie, że działanie C. D. nie mieściło się w granicach określonych w art. 5 i 6 RODO prowadzi do wniosku, że przepisy te w zakresie, w jakim uniemożliwiają podjęcia skutecznej obrony dobrego imienia w debacie publicznej przez kandydata na Prezydenta RP, w czasie trwającej kampanii prezydenckiej, są rażąco niezgodne z art. 2, 30, 32 ust. 3, 32, 54 ust. 1 Konstytucji RP, art. 10 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, art. 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, a także w drastyczny sposób ograniczają możliwość uczciwego prowadzenia procesu wyborczego na najwyższe stanowiska państwowe, a przez to są nie do pogodzenia z zasadami Konstytucji RP i zasadą ochrony godności ludzkiej oraz demokracji przedstawicielskiej, o których mowa w art. 2 ust. 1 i 10 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej”.

56.

Nie ulega wątpliwości, iż przyjęcie nadrzędności interesów Komitetu Wyborczego i Kandydata na Prezydenta RP w niniejszej sprawie nastąpiło bez uwzględnienia możliwych konsekwencji dla osoby, której dane dotyczą (Pana H. K.). Zgromadzony materiał dowodowy wskazuje bowiem wyłącznie na negatywne konsekwencje zaistniałej sytuacji dla Administratora, jak np. „Rozwijająca się sytuacja i skala potencjalnych skutków medialnych dla C. D., w razie dalszego kolportowania negatywnej narracji mogła być tak duża, iż nieodwracalnie ukształtowałaby jego negatywny obraz w oczach opinii publicznej i tym samym wpłynąć na wynik wyborów”. Administrator wskazywał również na istotę dóbr osobistych, czci oraz godności osobistej. Jak zostało to kilkukrotnie podkreślone w treści pism Administratora, „(…) C. D. musiał bronić swojego dobrego imienia, ale z uwagi na specyfikę charakteru stawianych mu zarzutów, nie mógł wyłącznie ujawniać danych osobowych dotyczących jego osoby - konieczne było ujawnienie również danych osobowych osoby trzeciej - Pana H.. Regulacja ochrony danych osobowych nie może jednak pozbawiać prawa do obrony, zwłaszcza w sytuacji, w której osoba przetwarzająca dane osobowe jest kandydatem na Prezydenta RP i trwa kampania wyborcza”.

57.

Wśród wyjaśnień Administratora nie znalazły się jednak rozważania nad ryzykiem naruszenia praw lub wolności osoby fizycznej, której dane zostały ujawnione w ramach materiału wideo, tj. Pana H. K. Przyjęty absolutny prymat interesów Administratora nie został poparty żadną analizą, która wskazywałaby na znaczący nadrzędny charakter tych interesów, a przecież wśród naruszonych danych osobowych nie znalazły się jedynie dane w postaci imienia i nazwiska, ale także ściśle osobiste informacje rodzinne, dane dotyczące czynów zabronionych, dane dotyczące zdrowia, a nawet informacje o zawartości garderoby osoby, której dane dotyczą ((…) minuta materiału wideo „(…)”^[12]). Nie ma wątpliwości, iż ujawnienie tych wszystkich danych osobowych w ramach materiału wideo stanowi niezwykle silną ingerencję w prywatność osoby, której dane dotyczą i może prowadzić do trudnych do pokonania konsekwencji, które częściowo zmaterializowały się, gdyż dane osobowe Pana H. K. wykorzystane zostały bez jego zgody do prowadzenia medialnej dyskusji na wielu płaszczyznach kampanii wyborczej.

58.

Administrator w piśmie z 9 lipca 2025 r. wskazał, że „(…) w ocenie Komitetu przesłanką legalizującą przetwarzanie danych o stanie zdrowia był art. 9 ust. 2 lit. g) RODO, zgodnie z którym przetwarzanie danych wrażliwych jest legalne jeżeli «przetwarzanie jest niezbędne ze względów związanych z ważnym interesem publicznym, na podstawie prawa Unii lub prawa państwa członkowskiego, które są proporcjonalne do wyznaczonego celu, nie naruszają istoty prawa do ochrony danych i przewidują odpowiednie i konkretne środki ochrony praw podstawowych i interesów osoby, której dane dotyczą»”. Bezpodstawne jest powołanie się Administratora na ww. przepis rozporządzenia 2016/679 jako podstawę legalizującą przetwarzanie danych osobowych Pana H. K. mając na uwadze cały materiał dowodowy, z którego wynika, iż celem przetwarzania tych danych osobowych była ochrona osoby kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D. przed zarzutami stawianymi mu w mediach. Prezes UODO uważa za nadmiarowe wskazywanie „ważnego interesu publicznego” nawet w kontekście sytuacji, w której doszło do ujawnienia danych osobowych, tj. w trakcie kampanii wyborczej.

59.

Motyw 52 preambuły rozporządzenia 2016/679 wyraźnie wskazuje, że „Należy również zezwolić na wyjątki od zakazu przetwarzania szczególnych kategorii danych osobowych - o ile przewiduje to prawo Unii lub prawo państwa członkowskiego i podlega to odpowiednym zabezpieczeniom chroniącym dane osobowe i inne prawa podstawowe - jeżeli uzasadnia to interes publiczny, w szczególności polegający na przetwarzaniu danych osobowych w dziedzinie prawa pracy, prawa zabezpieczenia społecznego, w tym emerytur, oraz do celów bezpieczeństwa, monitorowania i ostrzegania zdrowotnego, zapobiegania chorobom zakaźnym i innym poważnym zagrożeniom zdrowotnym. Taki wyjątek może być przewidziany ze względu na cele zdrowotne, w tym związane ze zdrowiem publicznym oraz zarządzaniem usługami opieki zdrowotnej, w szczególności zapewnianiem jakości i ekonomiczności procedur stosowanych do rozstrzygania roszczeń w sprawie świadczeń i usług w ramach systemu ubezpieczeń zdrowotnych, lub ze względu na cele archiwalne w interesie publicznym, cele badań naukowych lub historycznych lub cele statystyczne”. Działania Administratora nie można zatem zakwalifikować jako realizacji „ważnego interesu społecznego”, gdyż z zebranego materiału dowodowego wynika, iż bezsprzecznie Komitet Wyborczy działał w realizacji swojego celu, który oparcie znajduje w przepisach Kodeksu Wyborczego, tj. w ramach prowadzonej kampanii wyborczej oraz działań promujących kandydata na Prezydenta RP, jak również w celu odparcia pojawiających się w przestrzeni medialnej zarzutów.

60.

Podsumowując powyższe rozważania, Prezes UODO stwierdził, że przetwarzanie danych osobowych w postaci imienia, nazwiska, adresu pobytu, sytuacji ściśle osobistej w aspekcie finansowym i rodzinnym (w tym (…)), jak również danych dotyczących zdrowia Pana H. K. (w tym informacji o (…)) poprzez ich upublicznienie w filmie opublikowanym 12 maja 2025 r. na kanale „Y.” dostępnym na platformie społecznościowej U., nie znajduje podstaw prawnych, w tym podstaw w powołanych przez Administratora przepisach art. 6 ust. 1 lit. d) i f) oraz art. 9 ust. 2 lit. c) i g) rozporządzenia 2016/679, a tym samym narusza przepisy art. 6 ust. 1 i art. 9 ust. 2 rozporządzenia 2016/679, a w konsekwencji zasadę zgodności z prawem, rzetelności i przejrzystości, określoną w art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia 2016/679.

61.

Jednocześnie, Prezes UODO, odnosząc się do wniosku Administratora zawartego w piśmie z 9 lipca 2025 r. o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego ds. badania opinii publicznej i interakcji w mediach i mediach społecznościowych celem weryfikacji liczby interakcji społecznych oraz ich charakteru, wskazuje, że wnioskowana opinia nie miałaby znaczenia dla prawidłowego stwierdzenia legalności przetwarzania danych osobowych w niniejszej sprawie, gdyż Administrator planując przetwarzanie danych osobowych każdorazowo zobowiązany jest mieć na uwadze możliwe negatywne konsekwencje tego przetwarzania wobec osób, których dane dotyczą, a nie wyłącznie swój interes, w niniejszym przypadku związany z rozgłosem medialnym oraz postrzeganiem kandydata na Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej C. D. w mediach. Prezes UODO uznaje zatem powyższy wniosek za bezzasadny.

IV. Uzasadnienie udzielenia upomnienia

62.

W związku z powyższym, działając na podstawie art. 58 ust. 2 lit. b) rozporządzenia 2016/679, zgodnie z którym każdemu organowi nadzorczemu przysługuje w zakresie prowadzonych postępowań uprawnienie do udzielania upomnienia administratorowi, w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia przez operacje przetwarzania, Prezes UODO uznaje za uzasadnione udzielenie Administratorowi upomnienia w związku ze stwierdzonym naruszeniem przepisów art. 5 ust. 1 lit. a), art. 6 ust. 1 oraz art. 9 ust. 1 rozporządzenia 2016/679.

63.

Motyw 148 rozporządzenia 2016/679 stanowi, że aby egzekwowanie przepisów rozporządzenia było skuteczniejsze, należy za jego naruszenie nakładać sankcje, w tym administracyjne kary pieniężne - oprócz lub zamiast odpowiednich środków nakładanych na mocy niniejszego rozporządzenia przez organ nadzorczy. Jeżeli naruszenie jest niewielkie, karę pieniężną można zastąpić upomnieniem. Powinno się jednak zwrócić należytą uwagę na charakter, wagę oraz czas trwania naruszenia, na to, czy naruszenie nie było umyślne, na działania podjęte dla zminimalizowania szkody, na stopień odpowiedzialności lub wszelkie mające znaczenie wcześniejsze naruszenia, na sposób, w jaki organ nadzorczy dowiedział się o naruszeniu, na przestrzeganie środków nałożonych na administratora lub podmiot przetwarzający, na stosowanie kodeksów postępowania oraz wszelkie inne czynniki obciążające lub łagodzące.

64.

Prezes UODO uznał, że w ustalonych okolicznościach niniejszej sprawy wystarczającą reakcją na stwierdzone po stronie Administratora nieprawidłowości jest udzielenie mu upomnienia. Decydując o wykorzystaniu tego środka prawnego Prezes UODO wziął w szczególności pod uwagę, że ujawnienie danych osobowych nastąpiło tydzień przed pierwszą turą wyborów prezydenckich, a zatem w najbardziej intensywnym okresie kampanii wyborczej. Upomnienie nałożone niniejszą decyzją powinno uświadomić Komitetowi Wyborczemu naganność działania polegającego na udostępnieniu bez podstawy prawnej w materiałach publikowanych na powszechnie dostępnych platformach społecznościowych danych osobowych osób niepełniących funkcji publicznych oraz wskazać Administratorowi na konieczność zwracania większej uwagi na kwestie, jakie poruszane są w trakcie prowadzonych dyskusji medialnych, w szczególności tych odbywanych w ramach prowadzonej agitacji wyborczej w czasie trwania kampanii wyborczej.

65.

Niezależnie od upomnienia udzielonego Administratorowi niniejszą decyzją, wobec stwierdzonych naruszeń przepisów, Prezes UODO zastosował wobec Administratora środek naprawczy w postaci nakazu dostosowania operacji przetwarzania danych osobowych do przepisów rozporządzenia 2016/679 poprzez zaprzestanie udostępniania danych osobowych Pana H. K., tj. imienia, nazwiska, adresu pobytu, informacji o charakterze finansowym i rodzinnym, problemach natury prawnej oraz danych dotyczących zdrowia, w materiale wideo zatytułowanym „(…).”, dostępnym na kanale „Y.” na platformie społecznościowej U., opublikowanym w dniu 12 maja 2025 r., w terminie 7 od dnia doręczenia niniejszej decyzji.

66.

Podsumowując, z uwagi na charakter i wagę stwierdzonego naruszenia przepisów rozporządzenia 2016/679, jego nieodwracalność rozumianą jako brak możliwości powrotu do momentu sprzed naruszenia i całokształt okoliczności związanych z naruszeniem oraz rekcją na nie po stronie Administratora, a zarazem potrzebę egzekwowania zapisów rozporządzenia 2016/679 (por. motyw 148), Prezes UODO uznał za zasadne skorzystanie w niniejszej sprawie z instrumentu o charakterze naprawczym przewidzianego w art. 58 ust. 2 lit. b) rozporządzenia 2016/679 i skierowanie do Administratora upomnienia w związku z zaistniałą sytuacją.

67.

W tym stanie faktycznym i prawnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych rozstrzygnął, jak w sentencji.